سکانس

کسی که در این ویدئو، در تجمع جنبش فاشیستی پگیدا در فرانکفورتِ آلمان سخنرانی می‌کند دکتر روتم آویتوو، دکتر روان‌شناس و استاد دانشگاه برایلان، یک دانشگاه دولتی و یکی از مهم‌ترین دانشگاه‌های پایتخت اسراییل است

در سالگرد انقلاب اکتبرِ روسیه، با این ترانه‌سرود به استقبال انتشار کتاب «لنین، بارگذاری مجدد؛ به سوی یک سیاست حقیقت» می‌رویم. کتابی که به ما این امکان را خواهد داد تا نه تنها آن بارقه‌ی اتوپیایی لنین، بلکه لنینِ معاصر خودمان را به چنگ آوریم

با این ترانه‌سرود به استقبال انتشار زیرنویس فارسی فیلم «نگذارید به بادبادک‌ها شلیک کنند» می‌رویم

چشم دوخته بودیم به سکوی قهرمانی، می‌گفتیم مگر می‌شود هیچ خبری نباشد؟ مگر می‌شود یکی، حتا یک نفر روی تی‌شرت ورزشی‌اش، روی گرمکن‌اش، روی پیشانی‌اش، یک جایی چیزی ننویسد؟ پس این مردم فریادهایشان را کجا بزنند که به گوش کسی برسد؟

روز ۱۹ مه ۱۹۶۸ تعدادی از سینماگران به سالن «ژان کوکتو»ی جشنواره‌ی کن رفتند و آن را اشغال کردند. در میان آنان فرانسوا تروفو، ژان لوک گدار، لویی مال و کلود بری، کارگردانان چپ سینمای فرانسه حضور داشتند

خاوران را هرگز نمی‌توان به تمامی «خاوران» تلفظ کرد! سخن گفتن از خاوران نمی‌تواند حکایت واقعه‌ای سپری‌شده در سالیان گذشته باشد! در خاوران امر فرّاری هست که سخن گفتن از آن به مثابه‌ی واقعه‌ای پایان‌یافته را محال می‌کند!

در این ویدئو با «رودی دوچکه» به راه‌های مبارزه با رشد فاشیسم می‌اندیشیم، با دوچکه به کسانی بازمی‌گردیم که برای مداخله در سرنوشت خودشان منتظر «اجازه» و «فرصت» نماندند

در این مصاحبه همراه با آلن بدیو بدون لکنت به «کمونیسم» می‌اندیشیم، نه به عنوان رویایی دست‌نیافتنی؛ بلکه به عنوان ایده‌یی برای الغای وضعیت موجود و آفرینش امر اضطراریِ ممکنی که ناممکن نمایانده شده است

وضعیت قرمز اعلام شده است و معنا و مفهوم آن هیچ چیز نیست. چیزی نمانده است که چیزی باشد. آرمان‌هایمان را می‌خرند و آینده را به ما می‌فروشند. زن کالاست، رنج زن کالاست، آزادی، برابری کالاست، روز زن کالاست

یک خط از دفاعیات گلسرخی در فیلم موجود نیست و بخشی از دفاعیات در نسخه‌ی اولیه جا به جا شده بود. ترتیب زمانی دفاعیات را ادیت کردیم و تکه‌ها را به جای خود برگرداندیم