فلاخن شماره‌ی هشتاد و پنجم. بدن‌های زائد کولبران

در فلاخن هشتاد و پنجم اردلان باستانی در مورد زندگی واقعی کولبران می‌نویسد. از این‌که کولبران چه کسانی هستند، چرا کولبری می‌کنند و چگونه کولبری می‌کنند. در این فلاخن از وضعیت زندگی مردم ساکن در نوار مرزی کردستان می‌خوانیم

فلاخن شماره‌ی هشتاد و چهارم. بازخوانی فاجعه و ابعاد مختلف آن

در هشتاد و چهارمین فلاخن سارا دهکردی به مناسبت بیست‌وپنجمین سالگرد ترور میکونوس از درون بررسی وجوهی از این فاجعه به بحث بازخوانی فاجعه و مکانیسم‌های سرکوب نقب می‌زند و به لزوم ساختن آرشیوی جمعی از پایین و از آنِ خودمان

فلاخن شماره‌‌ی هشتاد و سوم. کمدی الهی؛ لانگ‌شات/ کلوزآپ

در فلاخن هشتاد و سوم تصویرهای به‌هم‌پیوسته‌یی ترسیم شده است که حالا به واسطه‌ی روایت رسول بداقی از زندان فشافویه ارتباط آنها با همدیگر و با زندان فشافویه آشکار می‌شود، فشافویه که می‌گویند فینال زندان‌هاست

فلاخن شماره‌ی هشتاد و دوم. ماه‌ها حقوق نمی‌گیریم

در هشتاد و دومین فلاخن گفت‌وگویی را می‌خوانیم با یکی از کارگران شرکت ایران آروین. گفت‌وگویی بی‌پرده که دریچه‌یی می‌گشاید به سوی درک عینی از نیروی کار و مناسبات طبقاتی حاکم بر واحدهای تولیدی

فلاخن شماره‌ی هشتاد و یکم. روزگار سپری‌شده‌ی آزاده نامداری

در فلاخن هشتاد و یکم بهاران رستمی از ماجراهای آزاده نامداری، مجری مشهور برنامه‌های تلویزیونی می‌نویسد. در این متن اما آزاده نامداری تنها میانجی ورود به بحثی است برای نگاه کردن به ساختار خانواده به روایت سیاسی_ایدئولوژیک جمهوری اسلامی

فلاخن شماره‌ی هشتادم. یک دست تفنگ و یک دست کلنگ

در هشتادمین فلاخن حمید مافی از بلوچستان می‌نویسد، همان نقطه‌ی فراموش‌شده در جنوب شرقی ایران. او از الگوی هماهنگی می‌نویسد که در سال‌های ابتدایی بعد از استقرار جمهوری اسلامی در کردستان اجرا شد و حالا همین طرح به بلوچستان ارسال شده است

فلاخن شماره‌ی هفتاد و نهم. نامه‌ای به موریس تورز

در فلاخن هفتاد و نهم نامه‌ای را خواهید خواند که در آن امه سه‌زر از حزب کمونیست فرانسه استعفا می‌دهد. سال ۱۹۵۶ است، و سه‌زر از پیروی بی‌قید و شرط حزب، از خط حزب کمونیست شوروی که آن را غرقه در استالینیسم ارزیابی می‌کند، حیرت‌زده است

فلاخن شماره‌ی هفتاد و هشتم. مانیفست بین‌المللی نان و گل‌های سرخ

در هفتاد و هشتمین فلاخن ترجمه‌ی مانیفست گروهی رزمنده از زنانِ فمینیست را خواهید خواند که در گروهی به نام «نان و گل‌های سرخ» متشکل شده‌اند. آنها در این مانیفست از تاریخ درهم‌تنیده‌ی مبارزات طبقاتی و مبارزات زنان می‌نویسند

فلاخن شماره‌ی هفتاد و هفتم. سوریه و چپ

در فلاخن هفتاد و هفتم مصاحبه‌ی یوسف خلیل با یاسر مونیف را در مورد بحران سوریه و نقش و موضع چپ در مورد این بحران می‌خوانید. از چپِ هوادار حکومت بشار اسد و از نقشی که چپ می‌باید در مورد سوریه به عهده بگیرد و تاکنون از ایفای آن ناتوان بوده است

فلاخن شماره‌ی هفتاد و ششم. رنجش ناسیونالیسم از فاشیسم رسانه‌ای

در هفتاد و ششمین فلاخن رامیار حسینی ریشه‌های عروج ناسیونالیسم را در کردستانِ ایران بررسی می‌کند و نابسندگی‌های آن را در مواجهه با ستم ملی نشان می‌دهد. نویسنده تاکید می‌کند که ناسیونالیسم در کردستان کلیتی یکپارچه و منسجم نیست و انواع مختلفی دارد