زوبین نهم شعری است از سهند آقایی برای او که ایستاده است، برای قطار که ایستاده است، برای همقطارِ «چه» که ایستاده است. و برای چشمهای بچههای آن قاره، برای تنهایی آفریقای فلاکت، بغداد، کنگو، لبنان، کوبا، کابل، تهران.
زوبین نهم را در اینجا بخوانید