«هول» شعری است از سهند آقایی. خبرنگارِ خانه بود و خانه زمین بود/ در متنِ بی‌تغزّلِ آتش/ در بداهه‌ی وحش/ دیو را تشییع می‌کردند/ گُرازانِ گلّه‌ی متواری/ اخترانِ رابعه/ رمّالِ پیرِ حرّانیانِ قمر/ قُماشِ غدّارِ زربفتِ نفت/ گرگانِ بی‌دماغِ دجله/ کهیرِ چرکِ یهودا/ خطِ قرمزِ مرزی/ تشبیه مرده است!/ شب شب است و دستگاهِ امنیت دستگاهِ امنیت

متن کامل شعر «هول» را اینجا بخوانید