منظومۀ استخر، بدون لبه. شعر و صدای سوزان کریمی
موسیقی و صداگذاری: سیاوش حکیم
«منظومۀ استخر، بدون لبه» شعر بلندی است از سوزان کریمی که آن را با صدای خودش خوانده و سیاوش حکیم برای آن موسیقی ساخته و اجرای شعر را صداگذاری کرده است. «سلام من حالا تماماً حزنم و کدبانوی آن خانۀ اعیانی/ هنوز به خیابان ولیعصر عجّل‌الله می‌گوید: پهلوی/ و هیچ از چنارهای بلندش/ او محتملاً جواز نشر مرا باردار است/ اما نمی‌دهد/.../ حالا اگر این بنگ/ منگ/ کوکنار و افیون کمک نکند/ منگ می‌شوم و خودم را به هدبندی سبز می‌بندم/ بنگ!/ و برای پیش‌خرید دهۀ سازندگی ثبت‌نام می‌کنم/ بنگ!/ وقتی که پنجاه درصدم منفجر شده است/ بنگ!/ من خونِ خدا، بوی خدا، طعم خدا را دوست دارم چون گرسنه‌ام/ و توی این دالان‌های تودرتو که توی آبادان کار گذاشته احمدرضا درویش -یا کسی دیگر/ سرب‌های من زنگ زده‌اند/ ولی تا پیروزی/ جنگ جنگ!/ حالُم خرابه/ بنگ بنگ!/ آن دبۀ خالی را بیاور آواز بخوانم برای تنهایی‌های آهنگران/ و مادری غیر از مادر تو/ که سرنوشتِ پسرش را درست متوجه نشده بنگ!»