در فلاخن صد و نهم مهرداد امامی دانشجوی سابق دانشکده‌ی علوم اجتماعی دانشگاه تهران و دانشجوی فعلی دانشکده‌ی علوم سیاسی دانشگاه آنکارا از چند منظر فضای این دو دانشکده را با هم مقایسه می‌کند و البته فراتر از این دو دانشکده نگاهی به سیاست و آکادمی در ایران و ترکیه می‌اندازد. در صد و نهمین فلاخن هم از امکانات و واقعیت‌های موجود در فضای فعالیت دانشجویی در ایران می‌خوانیم و هم از امکانات و واقعیت‌های موجود در فضای فعالیت‌های دانشجویی در ترکیه. از نهادهای سازمان‌دهنده‌ی دانشجویان هوادار حکومت در ایران و ترکیه و امکانات و شیوه‌های فعالیت دانشجویانی که به حکومت وابستگی ندارند. در فلاخن صد و نهم هم‌چنین ارتباط اساتید دانشگاه با دستگاه حکومتی در ایران و ترکیه با هم مقایسه شده است، اساتیدی که نه با دانشجویان مبارز و نه با دیگر جنبش‌های اجتماعی پیوندی برقرار نمی‌کنند و اساتیدی که حتا به قیمت اخراج و بازداشت سنگرهای مقاومت را درون و بیرون دانشگاه سازمان می‌دهند. در فلاخن صد و نهم با آکادمی‌هایی آشنا می‌شویم که هم می‌توانند میانجی انقیاد ایدئولوژیک بدن‌ها باشند و هم می‌توانند به محلی برای سازماندهی شور جمعی تبدیل شوند.

فلاخن شماره‌ی صد و نهم را اینجا بخوانید

falakhan109