فلاخن شماره‌ی پنجم. در ضرورتِ سیاست واقع‌بینانه‌ی اتوپیایی
در پنجمین فلاخن مینا خانلرزاده از امیدواران مدبر عصر اعتدال می‌نویسد، از آنهایی که پرچم اعتدال را بر دوش گرفتند و از سنگر «سیاست واقع‌بینانه» به سوی هر آرزوی جمعیِ رهایی آتش گشودند و «بازگشتند»، از هر کجا به همه جا بازگشتند. در این فلاخن می‌خوانیم که نه سیاست آنها واقع‌بینانه است و نه اتوپیای این‌ها بی ربط به واقعیت. از لزوم اتوپیا می‌خوانیم، به ترکیبی می‌رسیم که پیش نهاده می‌شود: سیاست واقع‌بینانه‌ی اتوپیایی و پاسخ این سوال را می‌جوییم: اندیشمندان اعتدال واقع‌بین هستند یا عمل‌گراهای اتوپیایی؟
فلاخن پنجم را اینجا بخوانید
