فلاخن شماره‌ی صد و بیست و دوم. گورستان عظیم کارگران
در صد و بیست و دومین فلاخن مهرداد امامی از کشتار خاموش کارگران در جریان ساخت اَبَرپروژه‌ی فرودگاه جدید استانبول می‌نویسد، از صدها کارگری که در جریان این پروژه کشته شده‌اند و حق‌السکوت اندکی که به خانواده‌های آنان پرداخت شده است. در فلاخن صد و بیست و دوم با وجوه دیگری از سرمایه‌داری نولیبرالی هارِ دولت اردوغان در ترکیه آشنا خواهیم شد، با حذف و نابودی کارگران، مخالفان، محیط‌زیست و اکولوژی شهری تحت لوای «توسعه». در این فلاخن از آمار بالای «جنایت‌های کاری» در ترکیه خواهیم خواند، از تهاجم شهرِ نولیبرال به زاغه‌ها و حلبی‌آبادها و خصوصی‌سازی وسیع مدارس، بیمارستان‌ها و مساکن در محله‌های کارگری. در این فلاخن خواهیم دانست برای احداث فرودگاه جدید استانبول و سود سرشاری که نصیب سرمایه‌داران می‌کند چگونه محیط‌زیست شمال استانبول که ریه‌ی این شهر محسوب می‌شده، تخریب شده است. در فلاخن صد و بیست و دوم البته از مقاومت کارگران در برابر سیاست‌های نولیبرالی دولت اردوغان نیز خواهیم خواند، از اعتصاب‌ها و هم‌چنین از سرکوب‌ها. در فلاخن شماره‌ی صد و بیست و دو خواهیم خواند که سرمایه‌داری نولیبرال با کارگران، با زندگی کارگران و با زندگی همه‌گان چه می‌کند.
فلاخن صد و بیست و دوم را اینجا بخوانید
