آزادی زن، آزادی جامعه
جمع «آفتابکاران» این‌بار 8 مارس را بعد از 8 مارس، روی دیوارهای شهر به خاطر آورده است، روزی برای زنان بعد از روز جهانی زن. آنها در متن کوتاهی برای توضیح در مورد کارشان نوشته‌اند: «درست در هنگامهای که میپنداریم به نقطهی پایان مبارزهای طولانی برای رهایی دست یافتهایم، متوجه میشویم که هنوز "رهایی" از ما فاصلهی غریبی دارد.
جملهی آن زن سیاه‌پوستی را به یاد میآوریم که در عوض تحسین‌های مکرر از انقلاب کوبا گفت: "من واقعا قانع نشدهام که رهایی سیاهان، به آن نحو که بیان میشود، حقیقتا و واقعا به معنای رهایی من باشد. مطمئن نیستم وقتی زمان آن فرا رسید که تفنگم را زمین بگذارم، همانند بسیاری از خواهران کوباییام جارو به دستم ندهند."
از اینروست که گمان کردیم 8 مارس را پس از مناسبتش به خاطر بیاوریم تا از یاد نبریم که "رهایی زنان" نبردیست مداوم برای برگذشتن از "جنسیت"، نظیرِ مبارزه برای امحای طبقات؛ لیکن رهایی زنان همبستهی یک به یک مبارزهی طبقاتی نیست.»
