شاه‌توت
نام آلبوم: شاه‌توت
عکاس: بابک بردبار
در مجموعه عکس‌های تاثیرگذار تاریخ، عکس «ناهار بر فراز آسمانخراش» بی تردید یکی از شناخته شده‌ترین‌هاست. عکسی که از لحظه‌ی استراحت و ناهار خوردن کارگرانی گرفته شده است که نقشی کلیدی در ساخت «بهشت تحقق یافته»ی رابرت موزز داشتند، و به همین اعتبار، خود بخشی از فرآیند ساخت یکی از تراژیک‌ترین اشکال رشد و توسعه‌ی معاصر را تشکیل می‌دانند. بعدها اعلام شد که این عکس، چیزی جز یک مونتاژ تبلیغاتی برای شرکت «راکفلر سانتر» نبوده است و اصالت تاریخی ندارد. بله! ممکن است. در نیویورک همه چیز ممکن است! اما در تهران، سنندج، بلوچستان و ... نه. تصاویر این مجوعه، اگرچه در لحظه‌ی نخست بیننده را به یاد «ناهار بر فراز آسمانخراش» می‌اندازند، اما بر خلاف آن، نه تبلیغاتی‌اند و نه غیر واقعی. آنها بی هیچ روتوش و مونتاژی ظاهر شده‌اند و روایتی‌اند روزمره و جاری از زندگی کارگرانی که دوست داریم نام تک‌تک‌شان را به خاطر بسپاریم یا حتا جرات کنیم و یک بار با آنها، آن بالا، آن بالایِ بالایِ بالا، و بر آن نوار باریک فلزی که هستی‌شان را روزی هزار بار به دست‌اش می‌سپارند، نهار بخوریم. تصویرهای ثبت شده از یک خانواده که همه روی همین داربست‌ها زندگی می‌کنند: برادر، پدر، عمو، پسرعموها. آنها پشت به پشت کار کرده‌اند، کار می‌کنند، دیوار می‌سازند و دست‌هایشان بوی آجر می‌دهد، بوی گچ. فرم و حالات کارگران در این عکس‌ها، مارا به یاد اولین انسانی می‌اندازند که نیچه در کتاب «چنین گفت زرتشت» روایت‌شان می‌کند. همان بندبازی که دلقک شیطانی، او را سرانجام سرنگون کرد و برای زرتشت به عنوان اولین همراه «چیزی باقی نگذاشت جز یک جنازه». آنها جان‌شان را کف دست گرفته‌اند و با دقت تمام دارند روی مو راه می‌روند. هر روز و هر روز و هر روز و بی شک تا پرده‌ی آخر تراژدی رشد و توسعه.
