پوشیده نیست که مناسبات سیستم و منافع آن با اعتراضات به حاشیه‌‏رانده‌‏شدگان، داغ ننگ‏‌خوردگان از نهاد دگرجنس‏گرایی اجباری و هنجارهای آن در همه جا برخورد یکسان نمی‌‏کند. در واقع به فراخور زمان و موقعیت اجتماعی، سیاسی و البته منافع سود سرمایه فرم‌‏های مشخص و متکثر خود را برای سرکوب، تنبیه و مجازات و یا ادغام آنان در سیستم به کار می‌‏بندد. در جایی چون دموکراسی‌های در اروپای غربی و شمالی با پذیرش کلبی‏‌مسلکانه‌‏ی روبنایی برای اخته و از درون تهی کردن این تن‏‌های شورشی گام برمی‌‏دارد. در جایی دیگر مثل ایران، هموفوبیای سیستماتیک و هتروسکسیزم خودش را با قانون مجازات مرگ و اخلاق انضباطی از نهادهای بر آمده از سیستم چون خانواده و آموزش مراقبت می‌‏کند.

سیستم در کلان‌شهری چون برلین با تلاش برای ادغام در سیستم و دادن حاشیه‏‌ای اقلیتی و در خودمانده به میل‏‌ها و تن‏‌های بیرون زده از هنجارهای هویت هتروسکشوالیته سعی بر اخته کردن این به حاشیه‌رانده‌‏شدگان می‌‏کند. در واقع با هل دادن آن‌ها به سوی زیرزمین‏‌های قانونی شده و جزیره‌‏ای، این تن‏‌ها را تبدیل به تن‌‏هایی اتمیزه شده می‌‏کند. مناسبات سیستم و روابط قدرت در آن، با اعطای حق هویتی برساخته و در حاشیه، سوژه‏‌ها و امیال متکثر بیرون دوگانه و تعریف‌‏های برساخته‏‌ی دو گانه‌‏ی مرد و زن را وادار به بازتولید مناسبات مردسالاری و ارزش‏‌های بر ساخته‏‌ی سیستم سرمایه‌‏داری می‌‏کند.

در کنار این کلان‌‏شهر‌ها در شهرهای کوچک‏‌تر و روستاهای بیرون از این دکوراسیون حقوق بشری و شهروندی غربی؛ همچنان هموفوبیا، ترانس‏فوبیا و کلیشه‏‌های آن با تهدیدهای خشونت فیزیکی اجتماعی و طردهای خانوادگی، همجنس‏گرایان و ترانس‏جندر‌ها را وادار به ترک خانه و کاشانه و بستر اجتماعی خود و پناه آوردن و مهاجرت به شهرهای بزرگ می‌‏کند. مهاجرتی که گم شدن در اتمیزه‌‏سازی و پناه بردن به حاشیه‌‏های جدا افتاده از جامعه را در بر دارد.

اما واقعیت امر این است که نه برلین، کرویتزبرگی است که امروز این تظاهرات کوییر و آلترناتیو در مبارزه با هتروسکسیزم در آن برگزار می‌شود، نه غرب تنها برلین است. بیرون از این الیت‌‏مرکزبینی، همچنان هموفوبیا و ترانس‏فوبیا و خشونت‏‌های فیزیکی اجتماعی و فرهنگی و کلیشه‏‌های سکسیستی گریبانگر زندگی واقعی افراد درمیدان زندگی واقعی است. و ما را نه تنها وادار به مبارزه با هموفوبیا و ترانس‏فوبیا می‌‏کند بلکه در این میان به چالش کشیدن هنجارهای از پیش تعیین شده و طبیعی فرض شده‏‌ی هترونُرم‏‌ها را ضروری می‌‏نماید.

با این همه در این مبارزه و تئوری‏‌پردازی برای آن، ما انسان‏‌هایی که خود را کوییر می‌‏نامیم نباید دچار غرب‏‌محوری بشویم و ستم‌‏های وحشیانه‏‌ی هموفوبیک و ترانس‏فوبیک در جهان امروز از جمله خاورمیانه و کشورهای آفریقایی و دیگر کشورهای جنوب را از قلم بیاندازیم. ما حق نداریم از دریچه‏‌ی جزیره‌‏های آلترناتیو کلان‌شهری چون برلین به مسایل به حاشیه‌رانده‌‏شدگان بنگریم و برای آنان نسخه صادر کنیم. در جهان بی‌شرم ما هنوز در نقاطی مجازات همجنس‏گرایی در آتش سوزانده شدن، اعدام و شکنجه و حذف و طرد شدید اجتماعی است. هنوز ترانس‏‌ها به شدت قربانیان مردسالاری و ارزش‏‌های آن هستند.

تمام این‌ها به ما می‌‏گوید هنوز در نقاطی از جهان مسئله بر سر بود و نبود و حق زیست داشتن همجنس‏گرایان است. آیا وقت آن نرسیده که همجنس‏گرایان و ترانس‏جندر‌ها و همه‌‏ی انسان‏‌های کوییر برای مبارزه‏‌ی بین‌‏المللی با سیستمی که مرز را می‌‏آفریند، چه جغرافیایی، چه طبقاتی، چه جنسیتی، مبارزه کنیم؟ برای ما، کله‌‏سیاهان ریشه‏‌های خیابانی مبارزه تا لت و پار کردن هرگونه مرزهای تعبیه شده‌‏ای که جلوی آزادی زیست و میل و تن را می‌‏گیرد، هم‏چنان ادامه دارد. وقت آن است که در چنین تظاهراتی منسجم‏‌تر، بدون نگاه توریستی و از بالا، از ستم مضاعف همجنس‏گرایان و ترانس‏جندرهای مهاجر ترک و ایرانی و افغانستانی و عرب که علاوه بر هموفوبیا با خشونت‌‏های راسیستی و از جمله اسلام‏فوبیا زندگی می‌‏گذرانند، صحبت کنیم.

ریشه‏‌های خیابانی به یاد و خاطره‏‌ی هزاران همجنس‏گرا و دیگر به حاشیه‌رانده‏شده‏‌گانی که برای آزادی تن و سبک زیست‏شان سالیان سال مبارزه کردند، تعظیم می‌‏کند. پیش به سوی مبارزه‌‏ای که خیابان هر روز غُرُقِ عبورهر ناجور؛ ضد ارزش و ضد هنجارهای سرکوب‏گر باشد.

ریشه‏‌های خیابانی _ برلین

268277_195396327179481_459153_n