فلاخن شماره‌ی شصت و هشتم. آنها که بازنگشتند
در شصت و هشتمین فلاخن بهمن سرفراز از #تغییرات_ملموس در زندگی ایرانیان خارج از کشور می‌نویسد؛ از آنهایی که پیشاپیش بیرون گذاشته شده‌اند و در شمول «ملتِ» تحت انقیاد دولت شمرده نمی‌شوند. در این فلاخن از وعده‌ی بازگشت ایرانیان خارج از کشور به «وطن» می‌خوانیم، از آن شورمندی امید و اعتدال در تشویق به بازگشت، از تماس‌هایی می‌خوانیم که به مقصد خارج از کشور گرفته شد، از آنهایی که بازگشتند، از آنهایی که گفتند بازمی‌گردیم و بازنگشتند. در فلاخن شصت و هشتم بهمن سرفراز نشان می‌دهد چگونه اصحاب اعتدال همه‌ی رسانه‌ها را پر کردند از وعده‌ی فراهم شدن شرایط بازگشت، چگونه در نهایت رقبای سیاسی‌شان را مقصر جلوه دادند و در چه وضعیتی همه با هم تصمیم گرفتند برای همیشه در مورد بازگشت سکوت کنند. در شصت و هشتمین فلاخن از این می‌خوانیم که اگر وعده‌های دولت روحانی در مورد بازگشت ایرانیانِ خارج از کشور محقق نشد در عوض دولت، با تمام دستگاه ایدئولوژیکش به خارج از کشور آمد. فلاخن شصت و هشتم نوشته نشده است تا کسی را تشویق به رای دادن یا رای ندادن کند. فلاخن شصت و هشتم نوشته شده است تا سیمای حقیقی اعتدال را آشکار کند، سیمای حقیقی‌ای که فردای انتخابات برای سنگر بستن در مقابل وضعیت به کار آنهایی می‌آید که باید در مقابل وضعیت سنگرهایشان را بنا کنند.
فلاخن شصت و هشتم را اینجا بخوانید
