بر گور ما می‌گریند قاتلان | شعر و صدای الیاس علوی
الیاس علوی این شعر را همین چند هفته‌ی پیش سروده است، هنوز البته افغانستان را به فاتحان جدید نسپرده بودند اما از «صلح بین‌الملل» بوی شوم معامله به مشام می‌رسید. حالا افغانستان را بعد از بیست سال اشغال و غارت و دریدن به طالبان سپرده‌اند تا از نو خاک آن را شخم بزند به جستجوی جوانه‌های امید، تا هر جوانه‌ی امیدی زیر چکمه‌ی طالب لگدمال شود. سران جهان به معامله نشسته‌اند. روسای تمامی دولت‌ها، موقتن، دست از مناقشه برداشته‌اند تا افغانستان را در صلح کامل به طالبان بسپارند. کافه و کتاب تعطیل، نشریه و جمع‌خوانی و مقاله تعطیل، موسیقی و سینما و داستان، شعر و آواز و ترانه تعطیل تا نظم نوین طالبانی به صیانت از منافع تمامی جهان در افغانستان حاکم شود. از ترکیه تا ایران، از پاکستان تا عربستان سعودی، از روسیه تا آمریکا، از چین تا آلمان، همه منتظرند تا طالبان آرامش را به افغانستان بازگرداند، دیگر بمبی در خیابان‌های کابل منفجر نشود که «بمب‌گذار» بر سریر قدرت نشسته است، زن‌ها به خانه و پستو بازگردانده شوند، دانشگاه‌ها تعطیل باشند، چیزی در جایی تغییر نکند و «بازار افغانستان» برای رقابت‌های منطقه‌ای و جهانی آماده گردد. افغانستان را، مردم افغانستان را معامله کرده‌اند قاتلان. و ما نگران رفقایمان هستیم، رفقایمان در «بی‌شماران» و «اعتراض»، رفقایمان در کابل و هرات و قندهار، در بامیان، در ننگرهار، تمام آنها که این روزها در بیم، در کابوس محاصره شده‌اند و قاتلان ما، قاتلان رفقایمان شادمانه می‌گریند.
که قاتلان بر گور ما می‌گریند
و های‌های‌شان
ضجّه‌ی مادرانمان را گم می‌کند.
نشسته‌اند بر بالای برج‌ها و با دوربینی تیز
تمام جزییات را دنبال می‌کنند
از بزرگ شدن کودکی در مدارس دیوبندی*
تا بستن بمب بر کمرش
و فشردن سینه‌اش
در کوچه‌ای گمنام در "دشت برچی"**
حیرانی
دویدن
وحشت
دویدن
این‌ها اسباب مستی‌اند
و مست‌تر اگر
شیون زنانی در پی باشد
خشکیدن پایی
و بعد خموشی
خموشیِ سنگین.
شب از برج‌ها پایین می‌آیند
گلوشان را نشئه‌ی غم‌آلودی خانه کرده
روبروی تلوزیون زار می‌زنند ناگهان
سرآسیمه عالیجنابِ صلح را بیدار می‌کنند
و در شورای امنیت دست‌هاشان را بالاتر می‌برند.
می‌بینی
برج ایفل
برج خلیفه
برج آزادی را
خاموش کرده‌اند
به میمنت تنِ سوخته‌ی ما
و بر گور ما می‌گریند
قاتلان
بر گور ما
چه شادمانه می‌گریند!
*مدارس مذهبی شبانه‌روزی واقع در دیوبند، در ایالت اوتار پرداشِ پاکستان که مرکز آموزش و تولد طالبان و نیز سپاه صحابه‌ی پاکستان بوده است.
**دشت‌برچی: منطقه‌ی هزاره‌نشین در غرب کابل که هدف حمله‌های فراوانی توسط حکومت، طالبان، داعش و حامیان خارجی آنها بوده است.