در چهل و یکمین فلاخن هستر آیزنشتاین نشان میدهد که چرا باید فمینیست بود و چگونه فمینیستی نباید بود. او از فمینیسمی مینویسد که به بهانهی دفاع از آزادی زنان و حق کار کردن آنها، در عمل به سیستم جهانی نولیبرالی خدمت میکند، سیستم جهانی ستمگری که زنان را با دستمزدهای کم استخدام میکند و آنها را به کار در شرایط مخاطرهآمیز وامیدارد. آیزنشتاین همچنین به مباحث فمینیستی موجود در مورد کارِ زنان اشاره میکند و نشان میدهد که چشم بستن بر ستم سرمایهداری، فمینیسم معاصر را در مورد چه مسائلی کور کرده است.