چکامهای/ بر اسماعیلِ هزار و سیصد و نود و هفت-تپه شعری است از علیرضا عسگری که آن را با صدای خودش خوانده است.
جنون
اما، سرایت کرده به همهجا اسماعیل
پیچیده در کارون
و هلهله میکند اهواز
و ترسیدهاند اسماعیل
امن شغلهم خلاص
و خودشان به خودشان
و گرگ با گرگ
دارند خون هم را شکم میدرند
ترسیدهاند اسماعیل
جنون جمعی گرفتهایم و/... ترسیدهاند
متن کامل شعر «چکامهای/ بر اسماعیلِ هزار و سیصد و نود و هفت-تپه» را اینجا بخوانید