در دویست و سی و چهارمین فلاخن رفقای «هستهی اِدنا» با توجه به تحولات حاصلشده بعد از اعلام نرخ دستمزد تلاش میکنند تصویری کلی از میدان ستیز موجود را ترسیم نمایند. این متن در ادامهی متن درخشان پیشینی که از همین هسته تحت عنوان «نکاتی در رابطه با حداقل دستمزد» در آستانهی تعیین حداقل دستمزد منتشر شد، منطق همان متن را ادامه میدهد تا نشان دهد مبارزه بر سر تعیین حداقل دستمزد چگونه میتواند به جنبشی تودهای و طبقاتی فرا رود، تبدیل به مبارزهای انقلابی با نظم مستقر شود و بنیان جامعهی نوین آینده را درون خودش پی بریزد. در این فلاخن از سیاست دولت در ارتباط با حداقل دستمزد میخوانیم و از دلایل سکوت مطلق تمامی جناحهای اپوزیسیون راست در برابر این سیاست، از شرایط جدید جامعه میخوانیم و از اینکه پایههای مادی سازمان دادن مبارزهای جمعی و سیاسی بر سر مسئلهی حداقل دستمزد تا چه اندازه فراهم است. در عینحال نویسندگان فلاخن دویست و سی و چهارم برای پرهیز از کلیگویی به شرایط کار و وضعیت نیروی کار در برخی موارد مشخص نیز میپردازند: به کارگران ایران خودرو، کارمندان دولت، کارگران غیررسمی و بیثباتکاران، زنان خانهدار، بیکاران، بازنشستگان و کارگران نفت و پتروشیمی تا نشان دهند شرایط کار کارگران در تمامی سطوح یکسان نیست و این تفاوتها و شباهتها چگونه به مسئلهی سازماندهی نیروی کار و مبارزه بر سر تعیین حداقل دستمزد مربوط میشود. در دویست و سی و چهارمین فلاخن به کارزار اعلامشده از سوی کارگران هفتتپه علیه حداقل دستمزد تعیینشده به عنوان اتخاذ موضعی جنبشی پرداخته و بازتاب آن در میان دیگر بخشهای گوناگون نیروی کار بررسی میشود تا نقاط ضعف و قوت چنین ابتکاراتی برجسته شود و سرانجام با در نظر گرفتن روز جهانی کارگر، که پیشِ روست، از لزوم اتحاد برای هدفی استراتژیک گفته میشود. اتحادی که برخلاف اتحاد توصیهشده توسط اپوزیسیون راست نه علیه کثرتهای قیام ژینا بلکه کاملن در راستای به رسمیت شناختن آنها و تدارک شیوههای متنوع مبارزه به دست میآید، اتحادی از پایین میان نیروهای رزمندهی واقعی که از مسیر تدوین سندی گشوده و غیرانحصاری بتواند مسیر حرکت و مقتضیات دستیابی به جامعهای پویا برای مقابله با اشکال متنوع ستم را ترسیم کند و به اینترتیب تبدیل به سندی متحدکننده و جهانشمول شود.
فلاخن دویست و سی و چهارم را اینجا بخوانید
falakhan234