فلاخن شماره‌ی صد و پنجاه و هفتم. چگونه موج اعتراضات شیلی از نفس نمی‌افتد؟
در فلاخن صد و پنجاه و هفتم امین حصوری با مراجعه به منابع مختلف در مورد جنبش اعتراضی ماه‌های اخیر در شیلی نوشته است، به ویژه آن بخشی از این جنبش اعتراضی که می‌تواند موجب شود به میانجی آن در مورد وضعیت ایران تامل کنیم. در صد و پنجاه و هفتمین فلاخن از این می‌خوانیم که چرا اعتراضات سال‌های اخیر در ایران تداوم محسوسی در جامعه ندارد و در میان دو خیزش مبارزات فراگیر در سطح جامعه ادامه نمی‌یابد. با طرح این پرسش است که می‌خوانیم در شیلی چگونه تداوم مبارزات حفظ می‌شود و چگونه به واسطه‌ی ابتکارات و خلاقیت‌های مردمی سطح وسیعی از مردم همواره درگیر مبارزات می‌مانند. نویسنده البته تاکید می‌کند که قصدش از معرفی تجربه‌ی مبارزاتی مردم شیلی به هیچ‌وجه الگوبرداری از آن نیست بلکه او تلاش می‌کند با معرفی این ابتکار عمل‌ها و اشکال و تبعات آن همه‌گان را به تامل پیرامون جای خالی ابتکار عمل‌های خلاقانه‌یی فرا بخواند که بتواند هم تداوم مبارزات را تضمین و هم سطوح وسیع‌تری از جامعه را درگیر کند. در فلاخن صد و پنجاه و هفتم از شیلی می‌خوانیم تا به خودمان بیندیشیم و به چیزی که باید ادامه داشته باشد.
فلاخن صد و پنجاه و هفتم را اینجا بخوانید
