ایدههایی برای سازمانیابی انقلابی
در صد و شصت و دومین فلاخن «کمیتهی جواد نظری فتحآبادی» ایدههایی را برای سازمانیابی در وضعیت فعلی مطرح کرده و تلاش کرده پاسخی ایجابی به این پرسش بدهد که در شرایط سرکوب و با توجه به میزان رشد کیفی و کمی نیروهای موجود چگونه باید سازمان یافت. کمیتهی جواد نظری فتحآبادی کمیتهیی است که در جریان قیام آبان «از صحنهی نبرد» اعلام وجود کرد و اکنون این سومین متن این کمیته است که منتشر میشود. در این متن نویسندگان با تحلیل کوتاهی از وضعیت به این پرسش پاسخ میدهند که به رغم گذر از سازمانگریزی و تشکیلاتستیزی در جنبش کمونیستی مسئلهی سازمانیابی با چه دشواریها و پرسشهایی روبهروست و برای سازمانیابی انقلابی چه امکانهایی فراهم است. این کمیته سازمانیابی انقلابی را پاسخی ایجابی هم به جریان موسوم به «چپ محور مقاومت» میداند که به بهانهی غیبت حزب طبقهی کارگر مبارزهی انقلابی را به آیندهیی نامعلوم احاله میدهد و در نهایت بقای جمهوری اسلامی را مفیدتر از سرنگونی آن میداند و هم پاسخی به چپ برانداز که لزوم و امکان هر سازمانیابی انقلابیای را نفی میکند و با پذیرش پیشاپیشِ شکست تنها سرنگونی جمهوری اسلامی را میخواهد. در فلاخن صد و شصت و دوم از این میخوانیم که «اسطورهی حزب لنینی» در شرایط مبارزات داخل کشور چه کارکردی دارد و چگونه و چرا باید بهرغم آن مسیرهای جدیدی را جستجو کرد. در این فلاخن به سنت مبارزاتی دههی شصت اشاره شده و تلاش میشود از آن الگویی برای مبارزات امروز استخراج شود، سنتی که آن روز در قامت شکلگیری محافل مبارزاتی به جنبش کمونیستی تحمیل شده بود و اکنون با عنوان «هستههای کمونیستی»، با توجه به وضعیت عینی و مرحلهیی که مبارزهی انقلابی در آن قرار دارد امکانی برای برونرفت در جهت سازمانیابی میگشاید. این «کمیته» البته بر تفاوت این هستهها با آن محافل و نیز آنچه که در سنت جنبش کمونیستی با عنوان «محفل» و «محفلیسم» میشناسیم تاکید میکند. و سرانجام در فلاخن صد و شصت و دوم از «انضباط» به عنوان اصل بنیادین سازمانیابی میخوانیم، نه فقط به معنای «انجام وظایف و مسئولیتها، اجرای درست و اصولی قرارها، رعایت نکات امنیتی و مانند آن» بلکه به معنای انضباطی ایجابی برای سازمانیابی انقلابی به میانجی سازماندهی سیاسی گفتار و سازماندهی امکانات در جهت مبارزهی انقلابی و نقش شعار سلبی اصلاحطلب، اصولگرا/ دیگه تمومه ماجرا و شعار ایجابی ادارهی شورایی در این سازمانیابی. در فلاخن صد و شصت و دوم «کمیتهی جواد نظری فتحآبادی» تاکید کرده که این ایده را برای شرایط مشخص امروز در ایران نوشته و امکانات مادی آن را در شرایط عینی نشان داده است. چرا که «اگر در شرایط آیندهی ایران پساجمهوری اسلامی شکل گرفتن تشکیلاتی سراسری واجب و ضروری باشد، مختصات چنین تشکیلاتی، خصوصیات آن، وظایف آن و نحوهی سازماندهی آن تنها و تنها از دل تجربیات امروز آشکار خواهد شد» و «اجزای این تشکیلات تنها به واسطهی اعتمادی که در جریان مبارزات امروز امکان شکلگیری دارند میتوانند از فرصتها و امکانهای آینده استفاده کنند». فلاخن صد و شصت و دوم فراخوانی است از «صحنهی نبرد» به «صحنهی نبرد».
آلترناتیو ما شوراست