پیشدرآمدِ انتشارِ منجنیق شمارهی دو
باید برای فرا رفتن از این وضعیت، برای ساختن سنگر جسورانهیی در مقابل وضعیت، ابتدا از دموکراسیِ موجود فراتر رفت. «منجنیق» چنین میخواهد با تلاش برای پاسخ به این پرسش که رای ما کجاست و کجا باید باشد
سرود سعید سلطانپور. گروه پروانه
این ترانهسرود بعد از اعدام سعید سلطانپور در ۳۱ خرداد سال ۱۳۶۰ ازسوی گروه پروانه، با همکاری کمیتهی سلطانپور در اتریش به یاد او و برای تمامی شهدای خلق ایران، زندانیان سیاسی و هزاران مبارز راه آزادی روی صفحهی گرامافون تهیه شد
به یاد کشتهگان ۱۹ اردیبهشت
علیرضا نابدل، اوختای، چریک فدایی خلق و سرایندهی این شعر در ۲۲ اسفند ۱۳۵۰ در زندان اوین تیرباران شد. همان زندانی که ۳۹ سال بعد از او فرزاد کمانگر، شیرین علمهولی، فرهاد وکیلی و علی حیدریان را در آن به جرم آزادیطلبی و برابریخواهی به دار آویختند.
پیشدرآمدِ انتشارِ منجنیق شمارهی یک
«منجنیق» بی طرف نیست. «منجنیق» میخواهد که در سرنوشت خودش، نویسندگانش و دیگران دست ببرد. «منجنیق» میخواهد در امر واقعی دخالت کند و بر تداوم و پیگیری پیکار رهاییبخش پای بفشارد. «منجنیق» در سوی ستمدیدگان ایستاده است