یاشار دارالشفا نه حقوق‌دان است، نه سرهنگ
یاشار دارالشفا هرچند دیگر دانشجو نیست اما نام او به نام دانشگاه گره خورده است. در روزهای خصوصی‌سازی هر چیز و همه چیز، در روزهای استقرار دولتی که خصوصی‌سازی آموزش و دانشگاه را در دستور کار دارد، در روزهای اجرای بی‌کم و کاست مناسک دولتی کردن مراسم ۱۶ آذر، روزهای برگزاری مراسم باشکوه با حضور شخص رییس دولت، در روزهایی که کارشناس‌های حقوق‌دان دانشگاه را تبدیل به پادگان کرده‌اند، روزهای یکی شدن سیمای حقوق‌دان و سرهنگ، زندانی بودن یاشار دارالشفا و کسانی که هنوز برابری و آزادی را آرزو می‌کشند، معنای روشنی دارد، یاشار هنوز در زندان است تا آن صدای معترض را به بند کشیده باشند، تا درس عبرتی باشد برای دانشگاه، برای ۱۶ آذر، برای امروز و برای هر روز. ما اما او را به یاد می‌آوریم، در صبحگاه این روز و هر روز. به یاد می‌آوریم که یاشار دارالشفا نه حقوق‌دان است، نه سرهنگ، او «رفیق» ماست، رفیق همه‌ی ما و آنهایی که هنوز برابری، هنوز آزادی، هنوز «بار دگر/ شانزدهم آذر».
این فیلم را چند سال پیش یکی از دوستان یاشار روی دیوار صفحه‌یی که برای حمایت از او ساخته شده بود، به اشتراک گذاشته است. ما تلاش کردیم صدا و تصویر بهتری از این فیلم ارائه کنیم.