زوبینِ اول داستانی است از هاوار آوات به نام «آزارهای میدان نفت». از این پس در زوبین شعر و داستان و نمایشنامه خواهیم خواند، حرف‌هایی از ادبیات و درباره‌ی ادبیات و شاید چیزهای دیگر. برای زوبین بنویسید، زوبین را بخوانید و آن را به دیگران معرفی کنید. ما از همین امروز، بنای «زوبین» را با خشت اولی گذاشته‌ییم که هاوار آوات در آن می‌نویسد: «من آموزگار اخلاقِ هیچ‌کسی نیستم، درس عبرت هم همینطور. من اینها را تنها به این خاطر می‌نویسم که برای یک بار هم که شده همه چیز را فراموش کنم، لحظه‌لحظه و نقطه‌نقطه‌ی آن چند سالِ کشنده را فراموش کنم. به شما هم که خاننده‌ی احتمالی این گزارش‌ها هستید تنها یک توصیه می‌کنم، آن هم اینکه هرگز چیزهایی را که می‌خاهم بنویسم نخانید. شما می‌توانید بخندید به ریشم و به توانِ فراموشی‌تان ایمان داشته باشید، اما من به هیچ چیز ایمان ندارم. خود دانید.»

زوبین اول را در اینجا بخوانید

zoobin1