در زوبینِ دوم همراه با فرزام عابدی به جهان داستانی بهرام صادقی میرویم. او که نام بلندش با مرگ پیوندی ناگسستنی دارد و هر بار به یاد میآوریم که جوان مرد. فرزام عابدی در زوبینِ دوم تلاش میکند بر مبنای نظریات ژان بودریار در مورد مفهوم مرگ در آثار بهرام صادقی، و به طور ویژه داستان «با کمال تاسف» از مجموعهی «سنگر و قمقمههای خالی» بنویسد و نشان دهد چگونه نظم مسلط سرمایهداری حتا مفهوم مرگ را هم مصادره کرده و بهرام صادقی چگونه در برابر این مصادره مقاومت کرده است.