فلاخن شماره‌ی چهل و سوم. معلمانِ سرزمینِ زاپاتا
در چهل و سومین فلاخن از جنبش معلمان مکزیک می‌نویسیم. از آنچه که نئولیبرالیسم با آموزش در مکزیک می‌کند و مقاومت معلمان در برابر آن. در این فلاخن ابتدا شراره شاهد روزشماری از جنبش معلمان نوشته است، از تضادهای درونی این جنبش و شیوه‌های مقاومت و مبارزه‌یی که برگزیده‌اند و نیز از اشکال گوناگون سرکوب دولتی علیه معلمان شورشی. سپس محسن عمادی، از خاک لعنت‌شدگان گزارش می‌دهد، از دوگانه‌ی فاتح و مغلوب، از کشوری در محاصره و مبارزه برای رویاهایی که هیچ تحقیری را برنمی‌تابند. آنگاه سارا دهکردی از روش‌های مختلفی می‌نویسد که نظم مسلط به میانجی آن تاریخ مبارزات سرکوب‌شدگان را به سکوت می‌راند. از پیوند میان اسطوره‌های مردمی و مقاومت، رابطه‌ی تکنولوژی خشونت با تاریخ استعمار و دیوارهای سکوتی که به لرزه درآمده‌اند. منجنیق این فلاخن را به «معلمان مبارز/ و سنگرهایشان/ از ایران تا مکزیک» تقدیم می‌کند.
فلاخن چهل و سوم را اینجا بخوانید
