فاجعه در مقابل چشمانمان اتفاق می‌افتد، اتفاق افتاده است. هیولای ارتجاع، در اشکال گوناگون، دارد جهان را می‌بلعد. انواع جریان‌های فاشیستی در حال رشد کردنند. عصر اعتلای جهانیِ کابوس است روزگار ما. با این وجود جایی برای نگرانی نیست چرا که «دیسنی‌لند سرِ جاشه». می‌توانید تا سر حد مرگ لذت ببرید. تا سر حد مرگ مصرف کنید. تا سر حد مرگ خوش بگذرانید. درست در همان لحظه‌یی که یک پناهجو در آب‌های اقیانوس غرق می‌شود. همان لحظه‌یی که کودکی از تشنگی جان می‌دهد. همان لحظه‌یی که کارگری در آتش می‌سوزد. در همان لحظه‌یی که گلوله‌یی سینه‌یی را می‌شکافد، گلویی بریده می‌شود. در زمانه‌ی جهانی شدن فقر و فلاکت، در عصر وضعیت فوق‌العاده با امنیت بالا، می‌توانید لذت ببرید که لذت و مصرف مقدس‌ترین کلمات جهان معاصرند، دوران نکبتی دیسنی‌لند.

گروه شلوارهای مرده (Die Toten Hosen) که نام آنها کنایه‌یی است از فضایی راکد که در آن هیچ خبری نیست، یک بند موسیقی پانک‌راک است که از دل شکست‌ها و سرخوردگی‌های دهه‌ی ۸۰ میلادی در آلمان تشکیل شد، دورانی که جنبش‌های رادیکال دهه‌های ۶۰ و ۷۰ رو به افول گذاشته بودند. ترکیب این بند موسیقی هرچند بارها دچار تغییر شد اما همواره از کسانی تشکیل شده است که همبستگی عملی با جنبش‌های اعتراضی را در دستور کار دارند. آنها البته همواره فاصله‌ی خودشان را از سیاست انتخاباتی و احزاب پارلمانی حفظ کرده‌اند. گروه موسیقی شلوار مرده نه تنها قطعاتی علیه تولید انرژی هسته‌یی در آلمان و فرانسه، فعالیت‌های گروه‌های راست افراطی و شبکه‌های نئونازی، نژادپرستی و راسیسم، فقر و استعمار نوین در آفریقا و در حمایت از حقوق حیوانات، پناهندگان و مهاجرین، جنبش ضدجهانی‌سازی و امدادهای دارویی به کشورهای آفریقایی اجرا کرده‌اند، بلکه بارها درآمد حاصل از فروش آلبوم‌هایشان را به جنبش‌های اعتراضی و نهادهای مدنی اهدا کرده‌اند. اعضای این بند موسیقی در چندین فستیوال و تورهای موسیقی اعتراضی در سطح آلمان، اروپا، آفریقا و آمریکای لاتین حضور داشته‌اند، با کمپین‌های سیاسی برای جلوگیری از تولید انرژی هسته‌یی و دفن زباله‌های اتمی همکاری مستقیم کرده‌اند و یکی از گروه‌هایی بوده‌اند که در جریان نشست گروه «جی ۸» در شهر روستوک در آنجا حضور یافتند و با موسیقی و ترانه‌هایشان در بسیج نیروها برای اعتراض به این اجلاس شرکت کردند. یکی از مشهورترین اقدامات اعتراضی آنها کنسرتی است که در سال ۲۰۰۲ با بدن‌های برهنه برگزار و با شعار «بهتر است لخت باشیم تا پوست خز بپوشیم» از جنبش‌های حمایت از حقوق حیوانات پشتیبانی کردند.

همین ویدئو در یوتوب:

(احتمال دارد نسخه‌ی منتشر شده در یوتوب، در کشور محل زندگی شما مسدود باشد)