در فلاخن چهل و ششم اردلان باستانی از آزادی بیان در اقلیم کردستانِ عراق مینویسد و از روزنامهنگارانی که سربهنسیت میشوند، بیآنکه اثری از قاتلان آنها پیدا شود. او نمونههایی از روزنامهگاران کشته شده در اقلیم را مثال میآورد که همهی آنها «بر حسب تصادف» علیه احزاب حاکم بر اقلیم مطلب نوشتهاند و نیز مواردی از سرکوب عریان، حمله به دفتر نشریات مخالف و بازداشت و احضار روزنامهنگاران منتقد را فهرست میکند. اردلان باستانی در چهل و ششمین فلاخن از نوشتن زیر سایهی ارعاب و تهدید مینویسد.