ترجمهی اولدوز دهقانی
بین سالهای ۱۹۴۳ تا ۱۹۶۶ هر روز هفت هزار کارگر زن و مرد، تحت بدترین شرایط و زیر غبار به شدت مسمومیتزای «آزبست»، در معدن «ویتنوم» در استرالیای غربی کار کردهاند. مالکین معدن علیرغم اطلاع کامل از وضعیت اسفناک کارگران و خطرات غبار آزبست تمام گزارشات و هشدارهای پزشکی را برای سالها نادیده گرفتند. با این وجود مرگ صدها نفر در اثر ابتلا به بیماری «آزبستوس» و مسمومیت ناشی از آزبست ابعاد این جنایت شوم را آشکار میکند. اغلب کارگرانِ این معدن مهاجرانی بودهاند که تا زمان اتمام قرارداد کاریشان حق خارج شدن از معدن را هم نداشتهاند. بیشتر کارگران و خانوادههایشان هنوز هم در انتظار دریافت غرامتِ وعدهدادهشده توسط دادگاههای استرالیا هستند.منطق سرمایه، منطق سود است حتا به قیمت ریههای گندیدهی کارگران، جلوهی روشنی از بربریت جهان معاصر.
آلیستر هیولت، ترانهسرا، آهنگساز و خوانندهی ترانهی «او محو میشود»، هرچند در گلاسکوی اسکاتلند به دنیا آمد و در همین شهر هم درگذشت، اما بخش اعظم زندگی هنری و نیز زندگی سیاسیاش را در نیوزلند و استرالیا طی کرد. او اگرچه ترانه سرودن و خواندن را از سالهای پایانی دههی شصت در نیوزلند آغاز کرد، اما جنگ خلیج در سال ۱۹۹۱ بود که موضع سیاسی او را رادیکال کرد. در این زمان، هیولت که از چهار سال قبل در سازمان بینالملل سوسیالیستی عضو شده بود، به همراه چند نفر دیگر در تاسیس سازمان آلترناتیو سوسیالیستی نقش داشت و از آن پس به همراه بند موسیقیاش چهرهی ثابت تظاهرات و نشستهای این سازمان بود. آلیستر هیولت در این دوران ترانههای زیادی در دفاع از بومیان استرالیا، طبقهی کارگر و اتحادیههای کارگری و مبارزان جنبش سوسیالیستی در اسکاتلند، و نیز علیه استالینیسم، پُستمدرنیسم، «امپریالیسم استرالیا»، حزب کارگر استرالیا و نخستوزیران برآمده از این حزب ساخت و اجرا کرد. او همچنین در ترانهیی به دلیل حمایت لئونارد کوهن از اسراییل به او تاخت. هیولت در سالهای پایانی زندگی به گلاسکو بازگشت اما هرگز مبارزه را ترک نکرد و تا پایان زندگی در سال ۲۰۱۰ عضو حزب کارگران سوسیالیست در اسکاتلند بود.