نام آلبوم: مینیمالیسم کارگری
عکاس: جواد خلیلی
جهان معاصر، جهان چیزهای کوچکِ قابل مصرف در اسرع وقت است، چیزهای قابل خرید و فروش در زودترین زمان ممکن. جهانِ موفقیت در دو دقیقه، تفکر به زبان ساده، راههای یک شبهی کسب ثروت. امپراتوریِ جهانی سادهنویسها و خلاصهکنها. رویکرد جواد خلیلی به زندگی کارگران مهاجر استفاده از همین رویکرد است علیه خودش. اگر در عکاسی مینیمالیستی، یا لااقل آنچه از عکاسی مینیمالیستی در جهان معاصر باقی مانده، همه چیز در خدمت زدودن اجزای اضافی و مزاحم برای آرامش مخاطب است، جواد خلیلی درست سراغ همین اجزای اضافی و مزاحم رفته است، سراغ وسایل ساده و پیشپاافتادهی زندگی تهیدستان و خودِ کارگرانِ مهاجری که در ایران کار میکنند. آنهایی که بنا بوده است در عکاسی مینیمالیستی از قاب عکسها زدوده شوند حالا با رویکردی مینیمالیستی به همان قابها بازگشتهاند، با همان استحکام. جواد خلیلی خود آلبوم عکسهایش را «مینیمالیسم کارگری» نامیده است و شاید، چرا که نه؟