فلاخن شماره‌ی شصت و دوم. کوروش یک شیء است
در شصت و دومین فلاخن آرشام استادسرایی از هفتم آبان ماه امسال و مراسم «روز بزرگداشت کوروش» در پاسارگاد شروع می‌کند اما در آن متوقف نمی‌شود. او از این آغاز می‌کند که ناسیونالیستی و نژادپرستانه نامیدن آنچه در این مراسم اتفاق افتاد مشکلی را حل نمی‌کند هرچند آنچه در این مراسم اتفاق افتاد هم ناسیونالیستی است و هم نژادپرستانه. سپس از دل پیوندهای این گفتار و بازنمایی آن در دولت احمدی‌نژاد، به دولت روحانی و سیاست نولیبرالی آن نقب می‌زند. در فلاخن شصت و دوم از ارتباط هنرمندان و پروژه‌های نفتی، دوگانه‌ی سکولارها و روشنفکران دینی، افغان‌ستیزی و عرب‌ستیزی، درهم‌آمیزی سرمایه با تمامی نظام‌های ایدئولوژیک از الاهیات وهابی عربستان سعودی تا سوسیال‌دموکراسی اسکاندیناوی و آنچه از لیبرالیسم و دموکراسی بعد از فروپاشی دیوار برلین برجا ماند، می‌خوانیم و در انتها نویسنده این سوال را در میان می‌گذارد که سرانجام تاکید بر سنجیده‌گویی سیاسی (پولیتیکال کورکتنس) تا چه اندازه به محو ستم واقعی یا لاپوشانی آن کمک کرده است؟
فلاخن شصت و دوم را اینجا بخوانید
