فلاخن شماره‌ی شصت و سوم. چماق روی زبان
در فلاخن شصت و سوم شراره شاهد و پویا نودهی از «پولتیکال کرکتنس» یا «سنجیده‌گویی سیاسی» می‌نویسند و آن را از وجوه مختلف بررسی می‌کنند. آنها ابتدا به مفهوم سنجیده‌گویی سیاسی می‌پردازند و تفاوت آن را با «اخلاق‌گرایی سیاسی» و «ادبیات پاکیزه» توضیح می‌دهند، سپس به این می‌پردازند که سنجیده‌گویی سیاسی اگر می‌خواهد به امری اخلاقی و غیرسیاسی تقلیل پیدا نکند نباید تنها در ساحت زبان متوقف شود. در فلاخن شصت و سوم از این می‌خوانیم که سنجیده‌گویی سیاسی چگونه به مبارزه علیه ستم یاری می‌رساند و فقدان آن چگونه اشکال گوناگون ستم را تثبیت و تقویت می‌کند. در این فلاخن نویسندگان از این می‌نویسند که چرا یک مبارز سیاسی می‌تواند جوک بگوید و فحش بدهد اما در پیوند با همان مبارزه‌ی سیاسی باید از به کار بردن کدام کلمات و ترکیب‌ها خودداری کند. فلاخن شصت و سوم تلاشی است برای ادامه‌ی بحث در مورد لزوم سنجیده حرف زدن، بحثی که به عقیده‌ی نویسندگان هنوز گشوده است و باید از جوانب مختلف به آن پرداخته شود.
فلاخن شصت و سوم را اینجا بخوانید
