فلاخن شماره‌ی هفتادم. دست‌های خالی و جیب‌های پُر
در هفتادمین فلاخن اردلان باستانی از #تغییرات_ملموس دستمزد کارگران در دولت حسن روحانی می‌نویسد. او در این فلاخن از افزایش چند درصدی دستمزدهایی می‌نویسد که هرگز به هیات وزیران ابلاغ نشد چرا که علی ربیعی، وزیر تعاون، کار و امور اجتماعی نگران این بود که بنگاه‌ها و کارفرماها از پرداخت هزینه‌های بیشتر ناتوانند. او نشان می‌دهد که دستمزدهای مصوب شده برای کارگران هیچ ربطی به هزینه‌های سبد معیشتی خانوار نداشته است، هزینه‌هایی که حتا برآورد آن واقعی به نظر نمی‌رسد. باستانی در این فلاخن نشان می‌دهد چگونه دولت در تمام این سال‌ها مانند سدی در مقابل عبور کارگران از خط فقر ایستاده است و چگونه هر سال سفره‌ی آنها را کوچک‌تر کرده است. در این فلاخن می‌خوانیم دولتِ مستقر چگونه برای جعل آمار کلاس آیروبیک و هزینه‌ی سفر به کیش را وارد کالاهای مصرفی کرده تا نرخ تورم را پایین نشان دهد و چگونه ارزان کردن کارگران در خدمت پیشنهادهای «سکسی» به سرمایه‌گذاران خارجی بوده است. فلاخن هفتادم نوشته نشده است تا کسی را تشویق به رای دادن یا رای ندادن کند. فلاخن هفتادم نوشته شده است تا سیمای حقیقی اعتدال را آشکار کند، سیمای حقیقی‌ای که فردای انتخابات برای سنگر بستن در مقابل وضعیت به کار آنهایی می‌آید که باید در مقابل وضعیت سنگرهایشان را بنا کنند.
