در هفتاد و دومین فلاخن هژیر پلاسچی در نقد سخنرانی منتشرشدهی فاطمه صادقی مینویسد. سخنرانیای که در آن صادقی مدعی ارائهی راهحلی ایجابی شده بود و تاکید میکرد در دفاع از آرمان جمهوریت باید در انتخابات آری مشروط گفت تا شرایط برای یک نهگویی قدرتمندانه فراهم شود. در این فلاخن نویسنده پیشفرضهای موجود در سخنرانی صادقی را مورد تردید قرار میدهد. ابتدا «آرمان جمهوریت» را به پرسش میگیرد و نسبت آن را با انقلاب ۵۷ و جنبش ۸۸ میسنجد، سپس نشان میدهد که چگونه صادقی با ماندن در چارچوب سیاست انتخاباتی خودش هم از وضعیت استیصال فراتر نمیرود، چگونه راهحل ایجابی او چیزی بیشتر از «فشار از پایین، چانهزنی از بالا»ی دوم خردادی نیست و همان سرنوشت را دارد. در فلاخن هفتاد و دوم همچنین از فهرست انتخاباتی «شهر دیگر» برای شورای شهر تهران میخوانیم، از اینکه ادعای حامیان و کاندیداهای این فهرست چه چیزی را نادیده میگیرد، چگونه سیاست را به مدیریت تقلیل میدهد و نتیجهی این تقلیل چیست. این فلاخن عمدن بعد از برگزاری انتخابات و پیش از اعلام نتایج شمارش آرای شورای شهر تهران منتشر میشود.