در فلاخن هفتاد و پنجم امین حصوری پیرامون افشاگریهای اخیر در مورد آنچه «"ابتکار عمل" رسانهای حسین درخشان» میخواند، نوشته است. او در این فلاخن ابتدا از مواجههی حاکمیت ایران با فضای مجازی و سیر تکاملی آن نوشته و سپس انواع دیگری از پروژههای استراتژیک حکومتی برای ساختن هژمونی فرهنگی را بررسی میکند. حصوری با شکافتن نمونههایی از اعمال هژمونی حاکم از جمله تسخیر فضای رسانهیی خارج از کشور، تاسیس شبکههای دولتی و «خصوصی» برای مقابله با امواج ماهواره، انتشار انواع کتابها و مقالات و برنامههای تلویزیونی و به راه انداختن لابیهای سیاسی در خارج از کشور به این نتیجه میرسد که سازماندهی طیفی از نیروی «شبهچپ ضدامپریالیسم» و حامی «منافع ملی» در فضای مجازی مکمل پروژهی قدیمیتر ایجاد نهادهای کارگری تابع حاکمیت است. در فلاخن هفتاد و پنجم میخوانیم که چگونه حکومت پروژهی بزرگی را برای پرورش و گسترش نظاممند چپی «خانگی» و «خودی» برای مقابله با رادیکالیسم چپ در دستور دارد و چگونه از این پروژه برای کنترل و جهتدهی فضای مجازی استفاده میکند. حصوری در این فلاخن از اهمیت سیاسی افشاگریهای اخیر برای کل چپ مینویسد و ازلزوم پیکارهای هژمونیکی که در پی آن خواهد آمد.