در هفتاد و هشتمین فلاخن ترجمهی مانیفست گروهی رزمنده از زنانِ فمینیست را خواهید خواند که در کشورهای آرژانتین، بولیوی، برزیل، شیلی، آلمان، فرانسه، مکزیک، اسپانیا، اروگوئه، آمریکا و ونزوئلا در گروهی به نام «نان و گلهای سرخ» متشکل شدهاند. آنها در این مانیفست از تاریخ درهمتنیدهی مبارزات طبقاتی و مبارزات زنان مینویسند و از دستاوردهای جنبش زنان در طول یک قرن اخیر یاد میکنند، با این حال تاکید دارند حقوق بهدستآمده در طول این مبارزات نه شامل همهی کشورها میشود و نه همهی زنان را در بر میگیرد. گروه «نان و گلهای سرخ» در مانیفست به این میپردازند که چرا همپای به دست آمدن حقوق بیشتر برای زنان، بیعدالتی علیه زنان هم بیشتر و گستردهتر شده است. در این مانیفست میخوانیم چگونه سرمایهداری برای جلوگیری از تغییرات بنیادین تلاش کرده است با اصلاحات و مجازات سمتوسوی رزمندهی مبارزات زنان را از آن بزداید و در مقابل، زنان و مبارزات آنان باید چه چیزهایی را از همین وضعیت مطالبه کنند. در این مانیفست از زنان کارگر میخوانیم، از زنان خانهدار و زنان روستایی، زنان خارجی در کشورهای غربی، زنان سیاهپوست، زنان کشورهای جنوب، زنان همجنسگرا و ستم مضاعفی که تجربه میکنند و از تمام انواع ستمی میخوانیم که همواره در اشکال پیچیده و خشونتباری بخش بزرگی از جمعیت کرهی زمین را سرکوب میکند و به حاشیه میراند.