اغتشاش دوم. پیروزی نزدیک است. گروپ یوروم
استانبول را نگاه می‌کنیم، ازمیر را، آنکارا و نیفت‌شهیر و قیرشهیر و اسکی‌شهیر را، آنتالیا را نگاه می‌کنیم بدون توریست‌هایش، خیابان استقلال استانبول را نگاه می‌کنیم که عمود می‌شود بر میدان تقسیم و شیشه‌های شکسته‌ی مغازه‌های مارک‌فروشی‌اش را. قلب تجاری استانبول اروپایی را می‌بینیم در تصرف «مردم». سنگرهای شبانه و سنگ‌های ظهر داغ استانبول را می‌بینیم. برای ما که از دور می‌بینیم درست مثل مردمی که در خیابان با پلیس مجهز و وحشی در نبرد به سر می‌برند، هیچ چیز معلوم نیست. ما نمی‌دانیم فردا چه خواهد شد. ما نمی‌دانیم چقدر ممکن است مردم پیروز شوند، هیچ‌کس نمی‌داند غیر از آنهایی که هرگز هیچ امیدی ندارند، غیر از آنهایی که با هر امیدی سر ستیز دارند، غیر از جلادان نکبتی امید. ما مانند مردم ترکیه، مردم سراسر ترکیه به نبرد خیابانی، به خیابانی که دیگر مکان حکمرانی یکه‌ی حاکم نیست، به کشمکشی که بر سر تصرف مکان حکمرانی حاکم در جریان است، می‌اندیشیم. ما به انقلاب می‌اندیشیم که زیباست، که جشن توده‌هاست، به طنین آن جمله‌یی می‌اندیشیم که کسی نوشته بود: «وقتی خشمگینی، زیباتر می‌شوی ترکیه!» ما به خشم می‌اندیشیم و به امکانی که ترکیه، استانبول، میدان تقسیم پدیدار کرده است. می‌شود «مردم» شد، مردمی می‌آیند، مردمی خواهند شد، ما به ترکیه نگاه می‌کنیم و به «مردم» فردا می‌اندیشیم که صدای قدم‌هایش دوباره در گوش جهان پیچیده است
این دو سرود، اولی سرود «پیروزی نزدیک است» با ترجمه‌ی الدوز. ر و دومی سرود «حق با ماست؛ پیروز خواهیم شد» با ترجمه‌ی آناهیتا حسینی هر دو از ساخته‌های گروپ یوروم (یوروم به معنای توضیح و تفسیر) یک گروه موسیقی چپ و انقلابی ترکیه‌یی است. گروپ یوروم در سال ۱۹۸۵ توسط چهار همشاگردی در دانشگاه مرمره تاسیس شد و از آن زمان تاکنون ترکیب آن به طور مداوم در حال تغییر بوده و تعداد زیادی به اعضای آن افزوده شده‌اند. اعضای این گروه به دلیل هواداری و همکاری با سازمان «جبهه‌ی رهایی‌بخش انقلابی خلق» بارها بازداشت و در بیش از چهارصد دادگاه محاکمه شده‌اند. بارها آلبوم‌های منتشر شده‌ی این گروه توسط پلیس ترکیه جمع‌آوری شده و کنسرت‌های آنها لغو شده است؛ با این وجود از سال ۲۰۱۱ گروه، دو کنسرت رایگان در ترکیه برگزار کرده که در اولی ۱۵۰ هزار نفر و در دومی ۲۵۰ هزار نفر شرکت کرده‌اند. در آخرین برخورد پلیس با گروپ یوروم، تعدادی از اعضای این گروه به دلیل شرکت در تظاهراتی در اعتراض به کشته شدن مشکوک یک عضو جبهه‌ی رهایی‌بخش انقلابی خلق در انفجار مقر پلیس استانبول بازداشت شدند. پرده‌ی گوش سِلما آلتین، سولیست گروه، همان دختری که در قطعه‌ی اول در میانه‌ی صحنه ایستاده است و می‌خواند، زیر شکنجه‌ی پلیس پاره شد و دست دیلان بالجی، ویولونیست گروه، همان دختری که در قطعه‌ی اول روی صندلی نشسته است، را شکستند. برخی از اعضای این گروه به حکم دادگاه استانبول محکوم به حبس خانه‌گی شده‌اند