آنها که وعده داده بودند فضای نشاط و امید را در جامعه ایجاد کنند حالا روی گردههای فارغالتحصیلان بیکار و کارگران شاغلِ در آستانهی اخراج، نشاط و امید را رج به رج حک میکنند که بماند به یادگار از عصر نکبتی اعتدال. و فرودستان از جشن آشتی ملی و امنیت ملی و وحدت ملی و هزار زهرمار «ملی» دیگر بیرون گذاشته میشوند تا کمرهایشان پیش پای شکوفاییِ «تدبیر و امید» له شود. آنچه که در جریان است این روزها، نبرد «ملت» با «طبقه» است، یک طبقه، در تمامیت خودش برای برساخته شدن ملتی «امیدوار» و «بانشاط» در حال نابودی است و صدایش در میان این همه هیاهو گم میشود، ناپدید میشود. نویز دوم با نیرویی همراه میشود که پشت آن ظاهر فریبندهی طرح کارورزی صدای مهمیز #بیگارورزی را شنیده است.