در نودمین فلاخن گزارش کوتاهی از گاردین را میخوانیم در مورد تلاش فرزندان کسانی که در جنایتهای دوران دیکتاتوری نظامی در آرژانتین نقش داشتهاند برای شهادت علیه پدرانشان در دادگاه. در این گزارش میخوانیم که آنها بعد از عبور از مراحل صعب تصمیمگیری برای شهادت علیه پدرانشان متوجه شدهاند که بر اساس قوانین آرژانتین امکان حضور فرزندانِ جنایتکاران به عنوان شاهد در دادگاه وجود ندارد و اکنون علیه این قانون مبارزه میکنند. در مقدمهی مختصری که منجنیق برای ترجمهی فارسی این گزارش نوشته، تلاش این افراد با برخورد فرزندان جنایتکاران در ایران با جنایت پدرانشان مقایسه شده است، طیف رنگارنگی از سکوت، انکار و توجیه. در این مقدمه از فاطمه صادقی تا محمدرضا جلاییپور، از مصطفا همت و آسیه باکری تا حسین، محمد و احسان لاجوردی و نیز از پردیس ثابتی یاد شده است. فلاخن شمارهی نود، فلاخنی است برای روبهرو شدن با گذشتهی خونباری که هنوز در ما زندگی میکند.