در فلاخن نود و نهم از تاریخ مبارزه با حجاب اجباری میخوانیم که به عقیدهی نویسنده قدمتی به اندازهی تاریخ مصادرهی انقلاب ۵۷ دارد. نویسنده در این فلاخن نشان میدهد که چگونه تریبونهای رسمیِ دولتی و غیردولتی برای حافظهزدایی از مبارزات زنان علیه حجاب اجباری تلاش میکنند. او از این مینویسد که کدام نیروها و به چه دلیلی با اسم رمز دفاع از زنان در واقع سلطه بر زنان را تداوم میبخشند و سپس از این مینویسد که چرا مبارزه با حجاب اجباری و مبارزات زنان باید با مبارزهی طبقاتی پیوند بخورد. در فلاخن نود و نهم از زنانی میخوانیم که تمکن مالی این را دارند که در زمینهای تنیس، باشگاههای سوارکاری، مهمانیهای ریچکیدزها و سفرهای توریستی به آنتالیا و بالی آزادی حجاب را تجربه کنند و زنانی که هرگز نمیتوانند این تجربه را داشته باشند تا بدانیم آزادی حجاب برای چه کسانی اهمیت بیشتری دارد.