زوبین بیست و هفتم شعری است از ایمان تقوی با نام «تریت در خون». شعری مهاجم، از این روزها، برای همه‌ی روزها. شعری که خفه نمی‌شود. دست گذاشتن روی دهانش فایده‌یی ندارد. روایت تمامی آنهایی که اوقات خوشی را در جشنواره‌ها، گالری‌ها، در اتاق‌های انتظار جایزه‌های ادبی، در مراسم‌های رونمایی، در جلسات نقد و بررسی، در شب‌های شعر، در محافل مهم می‌گذرانند و بیرون از دیوارهای اتاق‌هایشان صدای صفیر گلوله می‌آید هنوز از نیمه‌ی خونیِ دی‌ماه. و این‌که:

بهترین شعرها را ننوشته‌اند

بهترین داستان‌ها مرقوم نخواهد شد

و از تک‌تک سطرهای شما

بوی مردار می‌آید

زیرا آنان که لایق نوشتن‌اند

وقت نداشتند که بنویسند

و شما مشغول نوشتن بودید

آنگاه که می‌مردند

زوبین بیست و هفتم را در اینجا بخوانید

zoobin27