فلاخن شماره‌ی صد و نوزدهم. چگونه کامبوج اتحادیه‌هایش را کشت؛ یک تجربه‌ی جهانی
در فلاخن صد و نوزدهم از این خواهیم خواند که چگونه دولت کامبوج با تشکیل و تقویت سندیکاهای زرد کارگری تلاش کرده است سندیکاهای مستقل را به حاشیه براند و صدای آنها را خفه کند؛ روشی برای سرکوب مبارزات کارگری علیه استیلای سرمایه‌دارانه‌ی دولت با محو کردن صدای کارگران مستقل در صدای بلند و تقویت‌شده‌ی سندیکاهای زرد. در این فلاخن هم‌چنین خواهیم خواند دولت کامبوج برای تقویت سندیکاهای زرد رهبران کارگری را ترور می‌کند و برای برخی از آنها پرونده‌های قضایی ساخته است، خشونتی ساختاری همراه با اعمال اقتدار دولتی. در صد و نوزدهمین فلاخن تصویر آشنایی را خواهیم دید که پیش از این آن را در اشغال خانه‌ی کارگر و شوراهای اسلامی کار دیده بودیم، همین حالا با تلاش دولت و نهادهای امنیتی برای تشکیل سندیکاهای زرد می‌بینیم و حالا با خواندن این فلاخن خواهیم دانست وقتی برای فعالان کارگریِ مستقل از دولت پرونده ساخته‌اند و احکام زندان صادر کرده‌اند در واقع دارند راه را برای چه کسانی باز می‌کنند و نقش و کارکرد سندیکاهای زرد در سرکوب جنبش کارگری چه می‌تواند باشد.
فلاخن صد و نوزدهم را اینجا بخوانید
