رود
اول: رود مجموعه‌شعری است از سهند آقایی که در آن شعرهای او از سال ۱۳۸۷ تا ۱۳۹۷ منتشر شده است. برخی از این شعرها را پیش از این در «منجنیق» خوانده و شنیده‌یید و برخی را نیز نه. در انتهای اغلب شعرها لینکی وجود دارد که اگر هنگام خواندن کتاب به اینترنت متصل باشید، می‌توانید از طریق آن شعر را با صدای شاعر بشنوید.
دوم: شعرهای سهند آقایی مواجهه‌ی اوست با جهانِ اطرافش و اتفاقاتی که در پیرامون او می‌گذرد. از کشته شدن کارگران معدن یورت در آزادشهر تا دختران خیابان انقلاب، از مقاومتِ کوبانی تا مرگ فیدل کاسترو. گاه مویه است و گاه اعتراض و به همین دلیل معاصر است.
و سوم:
صدای من جدّی‌ست!
من پشتِ این مرزهای بی‌هوا ای تن!
ای آشیانه‌ی بی‌روزن!
کسی چراغِ شهر و بیابانِ مرا روشن
من گیر کرده‌ام!
ذکری‌ست بر زبانم، پُر واژه غالبن!
دستِ دعا؟! هرگز!
چشمانِ ببرِ بی‌‌وطن، آتش!
دانشگاه را ببندید لطفن!
کندوی کلاس‌ها آتش!
غَرَض را با تو راه‌رفتن است جانا!
لگد کن این شعرها را
کمانچه‌ها آتش!
دورِهمی‌های این بچّه‌شمن‌های بیهُده‌سَر، آتش!
انجمن‌های توّابِ اتاقک‌های اصلاحات،
سرودِ آنکه تیربارانِ کوچه‌های شهید شد، آتش!
کتابخانه‌ها در اولویّت‌اند،
روزنامه‌ها آتش!
پورشه‌های اندرزگو،
نشمه‌خانه‌ها آتش!
...
