در فلاخن هشتم ماردین محمدی از اعلام وضعیتی استثنایی و تفسیری رادیکال از نظامی سیاسی مینویسد که بر پایهی دولت _ ملت نیست، از تجربهی روژئاوا نه صرفن به دلیل مقاومت و نبرد در برابر ارتجاعی بنیادگرا، بلکه به عنوان تحقق مطالباتی تاریخی که همچون رویایی غیرقابل دستیابی و آرمانی شکست خورده تصویر میشود. و سرانجام از آن ستارهی سرخ بر شانهی چپ گریلاها مینویسد. از آن ستارهای که رسانههای همگام با نظم موجود تلاش میکنند آن را نادیده بگیرند اما در کوبانی میدرخشد.
فلاخن هشتم را اینجا بخوانید