فلاخن شماره‌ی صد و چهل و یکم. آموزش عمومی در محاق
در فلاخن صد و چهل و یکم یادداشتی را خواهیم خواند از جعفر ابراهیمی در مورد کارنامه‌ی محمدعلی نجفی در وزارت آموزش و پرورش و نقش او در خصوصی‌سازی آموزش و پولی شدن امکانات آموزشی. چند روزی است که ماجرای قتل میترا استاد، همسر دوم محمدعلی نجفی، شهردار سابق تهران و وزیر اسبق آموزش و پرورش در صدر اخبار قرار دارد. تاکنون چندین ویدئو از برخورد محترمانه‌ی پلیس آگاهی با او منتشر شده و قاتل خونسرد چندین مصاحبه‌ی اختصاصی با سیمای جمهوری اسلامی داشته است. جعفر ابراهیمی، فعال شناخته‌شده‌ی صنفی معلمان، در تاریخ ۱۲ مرداد ۱۳۹۲، زمانی که نجفی در راس کمیته‌ای قرار گرفته بود که موظف بود فرد مناسب برای تصدی پست وزارت آموزش و پرورش را به کابینه‌ی حسن روحانی معرفی کند، در سایت کانون مدافعان حقوق کارگر یادداشتی نوشت و نسبت به خط مشی و تبعات تاثیر نجفی بر وزارت آموزش و پرورش هشدار داد. نجفی البته خود مسئولیت وزارت آموزش و پرورش را بر عهده نگرفت اما هم علی‌اصغر فانی، وزیر آموزش و پرورش دولت اول حسن روحانی و هم سیدمحمد بطحایی، وزیر فعلی آموزش و پرورش از یاران نزدیک او در زمان تصدی وزارت آموزش و پرورش در دولت هاشمی رفسنجانی محسوب می‌شوند و بطحایی که اینک بر صندلی وزارت تکیه کرده در دوران ریاست نجفی بر سازمان برنامه و بودجه، رییس مرکز ملی نظارت راهبردی همین سازمان بوده است. در حالی که قاتلان و جانیان و شرکای آنها در وزارت آموزش و پرورش و سازمان برنامه و بودجه مشغول خرید و فروش تمام امکانات عمومی، به ویژه آموزش بوده‌اند و هستند، محمد حبیبی، فعال صنفی معلمان با حکم ده سال زندان در بند است و البته نه ماموران قانون در مقابل او سر خم می‌کنند به احترام و نه سیمای جمهوری اسلامی با او مصاحبه‌ی اختصاصی می‌کند. خواندن یادداشت جعفر ابراهیمی از این‌رو اهمیت دارد که هرچند محمدعلی نجفی اینک به جرم قتل در زندان است اما مشی او، تفکر او و منش او بر وزارت آموزش و پرورش حکمرانی می‌کند.
فلاخن صد و چهل و یکم را اینجا بخوانید
