سوگواران، آنها که به جای وفاداری به انقلاب ۵۷ به شکست وفادار ماندهاند از ما میخواهند گذشته را فراموش کنیم و آن را تنها در شمایلی که به ما قالب میکنند به یاد آوریم. برای آنها محتوم دانستن شکست سادهترین راه برای پاسخ به چرایی شکست است. ما در آرشیوهای قدغن به دنبال آن قطعات ناپدیدشده و نادیدهانگاشتهشدهیی میگردیم که در گذشته امکانات پیروزی بودهاند و سیمایی از امکانات پیروزی در آینده را تصویر میکنند، به ارگانهای قدرت سیاسی مردم که از درون انقلاب ۵۷ فرا رویید. گزارش نشریهی پیکار، ارگان سازمان پیکار در راه آزادی طبقهی کارگر از کشمکش کارگران کورهپزخانههای آمل با کارفرمایان و مسئولان منصوبشده از سوی دولت موقت به ما نشان میدهد چگونه یک مبارزهی صنفی در شرایط انقلابی به سرعت به مبارزهیی سیاسی تبدیل و منجر به خلع ید کارفرمایان و استقرار شوراهای کارگری شده است، قطعهی کوچکی از جورچین بزرگی که آرام آرام در پروژهی آرشیوهای قدغن قطعات آن را کنار هم قرار خواهیم داد تا ببینیم کشمکش بنیادین میان انقلاب و ضدانقلاب کجا و چگونه در جریان بوده است.