فلاخن شمارهی صد و پنجاه و دوم. زمان کوییر برای مردن
در صد و پنجاه و دومین فلاخن دومین متن از متون سهگانهیی را خواهید خواند که برای معرفی آرای سیما شاخساری، یکی از متفکرین دگراندیش در حوزهی کوییر ایرانی، ترجمه شده است. در این متن شاخساری با تمرکز بر وضعیت پناهندگان ترنس و کوییر ایرانی در ترکیه از تعلیق و توقف زمانی آنان در میان حقانیت و بیحقوقی مینویسد، یعنی ایستادن بین زندگی و مرگ، به ظاهر در خط تکاملی حقوق و حرکت در جهت زمان آینده و فضای آزادی، جایی که سازمانهای پیشگام و حقطلب به دنبال انطباق بدنها با هویتهای غیرزمانمند و تغییرناپذیری هستند که ادعاهای آنها را برای پناهندگی مشروع میسازد. او از سرنوشت پناهندگان کوییری مینویسد که نه سختیهایی که تحت «حمایت» کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد در ترکیه تحمل میکنند و نه عدم دسترسی به مسکن، فرصتهای شغلی و مراقبتهای بهداشتی پس از ورود به کشور سوم، هیچکدام به عنوان نقض حقوق بشرِ آنان ثبت نشده است. ساز و کاری که در آن وضعیت وخیم و پرمخاطرهی یک زن سیاهپوست ترنس آمریکایی برای یو ان غیرقابل باور است. در فلاخن صد و پنجاه و دوم از تناقضهایی میخوانیم که پناهجوی کوییر را در آن قرار میدهند تا زندگی و مرگ او را مدیریت کنند، معنای جدیدی به آن بدهند و هویتهای سلبشده را به او تحمیل کنند، از تلاش برای انقیاد بدنهایی که بناست انقیاد نپذیرند.
فلاخن صد و پنجاه و دوم را اینجا بخوانید
