هرچه بیشتر میدانیم عمق فاجعه بیشتر آشکار میشود. نیزارهای ماهشهر به نمادی بیبدیل برای قیام آبانماه تبدیل شدهاند. نمادی از جنایت و مقاومت توامان. نماد مردمی که به گلوله بسته شدند اما سر خم نکردند، شهدایشان را با هلهله به خاک سپردند و روزهای آینده را انتظار میکشند. برای همین است که خبرنگاران قلم به مزد را به ماهشهرِ تحتِ محاصره گسیل کردند تا صدای معترض و زخمی مردم محروم ماهشهر را در صدای رسمی ادغام کنند. با این همه آنکه فرمان کشتار و قتلعام صادر کرد نام روشنی دارد. «شبتاب»، این شبگرد روشنیافشان اینبار از «نیزار در خون» بر دیوارهای شهر طرح زده است و از آینده، از آن ایدهی ایجابی رهاییبخشی که میگوید: «نه شاه میخوایم، نه ملا/ فقط تشکیل شورا».