در فلاخن صد و پنجاه و سوم مروری خواهیم داشت به مواضع متفاوت و گاه متضاد نیروهای گوناگون چپ ترکیه نسبت به مسئله‌ی کردی و نظریات عبدالله اوجالان. از خلال این مطالعه البته با بخشی از بازنگری‌ها و تغییرات بنیادین جنبش کردی در طول تاریخ ترکیه آشنا خواهیم شد، از تاثیرات کمالیسم بر چپ و تضادهای چپ با کمالیسم خواهیم خواند و از آخرین نگاه‌های انتقادی نسبت به نظریات عبدالله اوجالان در میان بخشی از چپ ترکیه آگاه خواهیم شد که مسئله‌ی کردی را به رسمیت می‌شناسد و حل آن را بخشی از دستور کار مبارزات انقلابی می‌داند. مترجم ترجمه‌ی این متن را به «به تمام جان‌های زیبایی که زیر چکمه‌های فاشیسم کمالیستی-اردوغانی به بهانه‌های واهی "حفظ بقای ملی" و "مبارزه با تروریسم" نفس‌هایشان بند آمد و رویاهایشان خُشکید تا وارثان آتاتورک بادی به غبغب بیاندازند و درون و بیرون "مرزهای ملی" خود را با خون "دیگری‌های ملت تُرک" بشویند و در تصاویر تلویزیونی به یکدیگر "سلام نظامی" دهند و از فرط ملی بودن به اُرگاسم برسند» تقدیم کرده است با ذکر این نکته که «تاریخ هر دولت-ملت، از جمله دولت-ملت ترکیه، آکنده از قتل‌عام‌های "دیگری‌ها"ست». در صد و پنجاه و سومین فلاخن در پرتو نگاهی به تجربه‌ی جنبش چپ در ترکیه در برخورد با مسئله‌ی کردی، به این خواهیم اندیشید که موضع جنبش کمونیستی در قبال مسئله‌ی ملی چه می‌تواند باشد و چه باید باشد.

فلاخن صد و پنجاه و سوم را اینجا بخوانید

falakhan153