در صد و پنجاه و چهارمین فلاخن نویسنده از انسان ماه آبان مینویسد، انسانی که در تداوم و در پیوند با انسان دیماه ۹۶ در آبان ۹۸ به خیابان آمد و متولد شد. انسانی که برای اعتراض به خیابان میآید تا بلکه مفاصل اتحاد شر را با فریاد حقطلبی از هم باز کند اما با گلوله و زندان و شکنجه و مرگ مشکوک و سربهنیستی و برچسبهای وقیحانه روبهرو میشود. در فلاخن صد و پنجاه و چهارم از آنانی میخوانیم که بیرون و درون حکومت در برابر انسان ماه آبان صف بستهاند، از دستگاه عظیم سرکوب که با جنایت و سلاخی خیابان را «پاک» میکند و نیز اصلاحطلب و سلطنتطلب و فرشگردی و شورای گذاری و «دار و دستهی حمید تقوایی» که با نفی و حذف و سانسور محتوای طبقاتی قیام آبان و تداوم منطقیاش، علیه آن موضع میگیرند و خواهان ادغام آن در صدای مسلطی هستند که امروز «برانداز» است و در آینده بر تخت سرکوب و انقیاد خواهد نشست. و سرانجام از پایان کاری میخوانیم که از درون کشور و به خونینترین و انقلابیترین شکل رقم خواهد خورد. پایانی مقید به هستهیی از تاریخ که به یکسان از روی بلوکهای وقاحت عبور خواهد کرد. هستهیی که انسان ماه آبان به آن مقید است، هستهیی از تاریخ سیلیخوردگان: همهی قدرت به شوراها.
فلاخن صد و پنجاه و چهارم را اینجا بخوانید