تولد ما، مرگ انتزاع | بچه‌های اعماق
خیابان‌ها را خالی می‌خواهند و قیام آبان را فراموش. قیام آبان اما با خیل شهدای آن، با سنت‌های مقاومتش و با چیزی که بیش از خودش آفرید ادامه دارد. در همین روزهای سکوت و قرنطینه، روزهای مرگ و وحشت آبان را به یاد می‌آوریم چون آنها که در آبان همدیگر را در خیابان پیدا کردند دوباره از فراز ویروس و مرگ به هم پیوند خواهند خورد. قیام آبان رنگ فردا دارد، رنگ پیکار، رنک انکار. حصار شب ترک برداشته و بی‌شک می‌شکند با مشت‌های آنها که از گرداب‌ها گذشته‌اند.
از اوج افسردگی
این عمق دل‌مردگی
در زیر صد سوز و تب
محبوس حصارِ شب
از وهم مردم بودن
در مشتِ شب گم بودن
سرگشته‌ی حجم هبوط
صد های و هوی در سکوت
از انتزاع کور و کر
کله‌ی بی صورت و سر
از گیر این گرداب‌ها
آزاد شد فردای ما
یک عمر مردم بودیم
آنها سَر ما دُم بودیم
در موج‌ها گم بودیم
چون قصد نام کردیم
آبان قیام کردیم
شب را به دام کردیم
در نیزار خون چکید
جاری شد و از نی جهید
نی رگ شد و مرداب تن
شد غول سرخ شب‌شکن
نیزار قامت‌دار شد
از ظلم شب بیدار شد
آماده‌ی پیکار شد
انکار صد انکار شد
یک عمر مردم بودیم
آنها سَر ما دُم بودیم
در موج‌ها گم بودیم
چون قصد نام کردیم
آبان قیام کردیم
شب را به دام کردیم
برداشت آزاد از قطعه pain گروه blackfield