فلاخن شماره‌ی صد و هفتاد و یکم. بنا کردن کارخانه‌های بدون رییس
از مجموعه‌ی کارگران جهان
در فلاخن صد و هفتاد و یکم متن دیگری در پیوند و تکمیل فلاخن قبلی در مورد «جنبش کارخانه‌های تحت مدیریت کارگری در آرژانتین» را خواهیم خواند. در این فلاخن خواهیم خواند کارخانه‌ها در آرژانتین چطور اشغال شدند، چه چیزی کارگران را به این تصمیم رساند که در کارخانه‌ها تعاونی ایجاد کنند، چه چیزی سبب دوام اقتصادی کارخانه‌ها شد، چطور اجتماع به این حرکت کارگران مشروعیت بخشید، کارگران به چه اصلاحات قانونی‌ای دست یافتند که حامی مبارزات آنان بود، و در نهایت اینکه کارگران چطور کارخانه‌ها را مدیریت می‌کنند. در صد و هفتاد و یکمین فلاخن جنبش اشغال کارخانه‌ها و اداره‌ی آنها توسط خود کارگران و تعاونی‌های آنان نه به عنوان یک جنبش محدود به کارخانه‌ها، بلکه به عنوان یک جنبش اجتماعی مورد بررسی قرار گرفته است: شبکه‌ی به‌هم‌پیوسته‌ی کارخانه‌های اشغالی که همدیگر را حمایت می‌کنند، نیروهایی در دانشگاه‌ها که از کارخانه‌های اشغال‌شده‌ی بدون رییس حمایت موثر می‌کنند، وکلایی که در آوردهای حقوقی در کنار کارگران حضور دارند، و مهم‌تر از همه شبکه‌ی روابط و حامیان محلی هر کارخانه‌ی اشغال‌شده در محل خودش. در فلاخن صد و هفتاد و یکم خواهیم دانست که این البته رابطه‌یی دو سویه است. کارخانه‌های اشغال‌شده برای ایجاد این شبکه‌های حمایتی در مقابل کارهایی انجام می‌دهند. از کارخانه‌هایی خواهیم خواند که فضای خودشان را به اجرای تئاترهای آلترناتیو اختصاص داده‌اند، از احداث مدارس سوادآموزی برای کودکان و نیز برای بزرگسالان منطقه در کارخانه‌ها، از هتل‌های اشغال‌شده‌یی که اتاق‌های خودشان را در اختیار همایش‌های سیاسی نیروهای مترقی می‌گذارند و مجموعه ابتکاراتی که در یک روند، اجتماعی را فراهم می‌آورند که بیرون از قلمرو حکمرانی دولت به گسترش و دوام خود ادامه می‌دهد. در فلاخن صد و هفتاد و یکم از این خواهیم خواند که کارگران کارخانه‌های بدون رییس در آرژانتین برای تن ندادن به مقدرات و تقسیم کار سرمایه‌دارانه منتظر سرنگونی نظم ستمگرانه‌ی سرمایه‌داری نمانده‌اند، آنها توانسته‌اند ضمن حفظ منبع درآمد و بهبود کیفیت زندگی خود، کارخانه را به فضایی برای زیست اجتماعی خود و دیگران بدل و آن را با اشکال بدیل مدیریتی اداره کنند. الگویی که ضمن مقاومت در برابر سیاست‌های اقتصادی و سیاسی سرمایه همواره به یادمان خواهد آورد ابداع نظم دیگری غیر از نظم مستقر سرمایه‌داری نه تنها ممکن بلکه ضروری است.
فلاخن صد و هفتاد و یکم را اینجا بخوانید
