محصول: ۲۰۰۴. آرژانتین، کانادا

کارگردان: آوی لوییس

نویسنده: نائومی کلاین

ترجمه و زیرنویس: فیلم کلکتیو

کیفیت ترجمه: خوب

نام فیلم به زبان اصلی:

The Take

در هفته‌های گذشته در دو فلاخن پیاپی نگاهی انداختیم به تجربه‌ی کارخانه‌هایی که در آرژانتین توسط کارگران اشغال شده‌اند و تحت مالکیت جمعی و با مدیریت تعاونی‌های کارگری اداره می‌شوند. نوشتیم که گمان می‌کنیم در تجربه‌ی ایجابی کارگران آرژانتینی نکات قابل توجه بسیاری وجود دارد. به ویژه با توجه به این‌که بنا بر آنچه در فیلم بر آن تاکید می‌شود آرژانتین در جایی ایستاده است که بقیه‌ی جهان، به شمول ایران، به سوی آن حرکت می‌کنند. تصویر آرژانتین در آغاز جنبش تعاونی‌های کارگری مشابهت‌های زیادی با تصویری دارد که از ایران سراغ داریم: کارخانه‌های تعطیل و ورشکسته، هم‌دستی تام و تمام حاکمیت با مالکان کارخانه‌ها برای آن‌که آنها را تبدیل به آهن‌قراضه و زمین قابل فروش کنند، کرور کرور کارگران بیکارشده و چرخه‌های تولید بازمانده از کار. درست به همین دلیل است که به شناختن تجربه‌ی مبارزات طبقه‌ی کارگر در کشورهای دیگر نیاز داریم. البته هستند افراد و جریان‌هایی که به آموختن نیاز ندارند، آنها همه‌چیز را از پیش می‌دانند و مشغله‌ی اصلی آنها تجویز آیات مقدس است. با این وجود طبقه‌ی کارگر و زحمتکشان می‌توانند و باید از تجارب همدیگر بیاموزند و آنچه را مفید و راهگشا می‌بینند بر متن مبارزه‌ی صنفی و طبقاتی به کار ببندند. چنین است که انتشار فیلم «تسخیر» تاکید موکدی است بر سویه‌های ایجابی و راهبردی جنبش تعاونی‌های کارگری در آرژانتین، آنجا که کارخانه‌ها بدون رییس و در کنترل کارگران تغییر جامعه را از پایین و به شکل واقعی در دستور کار گذاشته‌اند.

نویسنده‌ی این فیلم، نائومی کلاین در ایران، به ویژه به واسطه‌ی اثر معروفش «دکترین شوک» چهره‌ای شناخته شده است. آوی لوییس، کارگردان فیلم، رفیق و همراه نائومی کلاین در تمام این سال‌هاست. چه آنگاه که در جنبش ضدجهانی‌سازی فعال بودند، چه در تلاش‌های متعاقب آن مبارزات برای یافتن بدیل‌های موجود و چه اینک در مبارزه علیه آلودگی محیط‌زیست توسط نظم ستمگرانه‌ی سرمایه‌داری. فیلم «تسخیر» اما تنها فیلمی در مورد جنبش تعاونی‌های کارگری و تسخیر کارخانه‌ها در آرژانتین نیست. به یک معنا این فیلم، خود بخشی از همین جنبش محسوب می‌شود. عواید حاصل از فروش این فیلم صرف تاسیس سازمان غیردولتی «لاباسه» توسط یک اقتصاددان به نام برندان مارتین در آمریکا شد که با جمع‌آوری کمک‌های بین‌المللی به تعاونی‌های کارگری در آرژانتین وام‌های بدون ضمانت و آسان‌پرداخت می‌دهد. در عین‌حال اکران جهانی فیلم موجب آشنایی بین‌المللی با جنبش تعاونی‌های کارگری در آرژانتین شد و مسیر جمع‌آوری کمک‌ها و ایجاد شبکه‌های همبستگی جهانی را هموار کرد. به همین دلیل است که فیلم «تسخیر» نمونه‌ی روشنی از سینمای مبارز در زمانه‌ی ما محسوب می‌شود، نمونه‌ای از سینمای مداخله‌گر که به سهم خود مسیرها را می‌گشاید و راسن برای تغییر جهان دست‌به‌کار می‌شود. بنابراین فیلم «تسخیر»، ساخته شدن آن و نقشی که در پیش‌برد مبارزات طبقه‌ی کارگر در آرژانتین ایفا کرده است، فراخوانی هم در خود دارد. فراخوان آن را نیز می‌شنویم.

می‌توانید برای دریافت فیلم و زیرنویس آن، هم‌چنین نسخه‌ی فیلم با زیرنویس چسبیده به منجنیق ایمیل بزنید:

manjanigh.review@gmail.com

حتمن در سابجکت یا متن ایمیل بنویسید که می‌خواهید کدام فیلم برای شما ارسال شود.

the-take-die-bernahme-2004-filmplakat